Foto: Saskia Noten Photography
@sanopho_
Hoe was voor jou de overgang van vrouw naar moeder ?
Eigenlijk wel soepel. Het ging vanzelf. Je voelt je al 9 maanden verbonden met je kindje in je buik en toen hij was geboren, voelde ik mij meteen zijn moeder. De overdonderende gevoelens van verantwoordelijkheid en onvoorwaardelijke liefde zijn intens, maar ook zo mooi tegelijkertijd. Die gevoelens zijn eigenlijk niet te beschrijven. Pas toen ik het zelf mocht ervaren, wist ik pas wat moeder zijn inhield. Die navelstreng die altijd een beetje verbonden blijft met je kindje vind ik een van de bijzonderste gevoelens om te mogen ervaren.
Wat betekent het moederschap voor jou ?
Vallen en opstaan en weer doorgaan. Het is kei hard werken en het is jezelf vaker op plek 2 of 3 zetten dan je misschien zou willen. Het is in het begin echt wel vermoeiend en het vraagt fysiek en mentaal veel van je. Mijn leven stond het eerste jaar echt volledig in het teken van mijn zoon en later ook van mijn dochter. Ook omdat ik het allemaal (bewust) alleen doe, was het niet altijd rozengeur en maneschijn. Het moederschap is experimenteren met wat ik denk dat goed is voor mijn kinderen en ook wat ik denk dat zij nodig hebben. Het is voor mij die onvoorwaardelijke liefde en denkbeeldige navelstreng die je telkens weer op het juiste pad brengen van ‘een goede moeder’ zijn. Je voelt gewoon wat je kind nodig heeft en je voelt ook wanneer jij als moeder iets nodig hebt. Ik probeer daar altijd heel intuïtief naar te luisteren. Dat is wel makkelijker gezegd dan gedaan. Met vele ups en downs leer je je kinderen kennen, maar ook jezelf. Dat proces omarmen vind ik ook echt bij het moederschap horen.
Kwam je jezelf op bepaalde punten tegen?
Ik merk vooral de ‘struggle’ als alleenstaande moeder om én goed voor mijn kinderen te zorgen en ze alle aandacht te geven die zij verdienen én ook nog goed voor mezelf te zorgen en mezelf aandacht te geven. Het kan soms best wat schuldgevoelens oproepen als ik weer oppas moet regelen, of kies om te gaan sporten of alleen op vakantie te gaan. Maar uiteindelijk word ik daar wel een leukere moeder van die weer opgeladen is om mijn kindjes te bieden wat zij nodig hebben. Een uitgeruste fitte moeder. Dat heeft wel een paar jaar geduurd voordat ik me daar minder schuldig over kan voelen.
Wat waren je uitdagingen?
Ik vond bij beide kindjes het eerste half jaar echt een uitdaging met de gebroken nachten. Beide kindjes waren geen ‘goede’ slapers. Meerdere keren in de nacht eruit en nog heel lang ook nachtvoedingen of nachtflesjes gegeven. Soms trok ik het gehuil echt niet en huilde ik gewoon mee. Dat waren wel momenten dat ik me soms eenzaam voelde, maar dan dacht ik aan al die moeders die samen met mij ook wakker waren in de nacht en hun kindjes probeerden te troosten. Zo voelde ik mij wel minder alleen. Ik bekeek het ook per nacht en dag en herpakte mezelf weer in de ochtend om er elke keer weer een leuke dag van te maken. Maar toen ik weer moest gaan werken en er van alles van je verwacht wordt, werd dat wel wat moeilijker en voelde ik soms ook een zombie. Als je daar middenin zit (ook tijdens slaapregressies, ontwikkelsprongen, tandjes die doorkomen of ziek zijn) voel je jezelf heel zielig en soms misschien ook wel opgebrand. Maar als ik daar nu aan terugdenk, maanden later, dan denk ik: “Wat is die tijd voorbij gevlogen en herinner ik het me bijna niet meer.”
Wat zijn je beste tips hierin?
Jezelf elke dag herpakken. Ook al heb je misschien maar 2 uur geslapen, dan toch jezelf aankleden, mooi maken en de dag beginnen met een lach op je gezicht. Gewoon doorgaan en weten dat dit voorbij gaat. Het wordt echt beter.
Wat wil je je kinderen meegeven?
Dat het oké is om goed voor jezelf te zorgen en je ook jezelf aandacht mag geven en lief mag zijn voor jezelf. Daarvan word je een beter mens, betere ouder, betere vriend(in), betere partner etc. Soms ligt daar nog wel een taboe op, als je je kindjes wegbrengt om voor jezelf iets te ondernemen. Maar dat vind ik echt zo ouderwets. Kinderen leren weinig op school om echt te voelen hoe het met ze gaat en wat zij nodig hebben om lekker in hun vel te zitten. Ik vind het belangrijk dat ik daar als moeder aandacht aan besteed, door ook het goede voorbeeld te geven en daarover thuis te praten met ze.
Hoe maak je bewust keuzes?
Ik heb dit jaar hulp gezocht bij een holistische therapeut (Lieke Otten in Gemert) en zij ondersteunt mij om echt te voelen wat ik wil. Op allerlei vlakken, bijvoorbeeld mentaal, fysiek en energetisch. Ik leer daar om bewust keuzes te maken die mij dienen, maar ook die uiteindelijk goed zijn voor mijn kinderen. Om te voelen waar ik diep van binnen naar verlang en hoe ik mijn leven daaromheen kan leiden. Mij helpt dit enorm om de balans te vinden tussen privé, werk, het moederschap en mijn eigen ik.
Hoe vond je het om zwanger te zijn? En heb je tijdens je zwangerschap extra goed voor jezelf gezorgd? (self-care)
Beide zwangerschappen vond ik magisch. Ik voelde me beide keren echt enorm goed. Bij mijn eerste zwangerschap kreeg ik een te hoge bloeddruk, maar dat voelde ik eigenlijk niet. Daardoor werd ik wel medisch en dat resulteerde uiteindelijk in een bevalling waar ik niet met warme gevoelens aan terugdenk. Tijdens die zwangerschap zorgde ik al wel goed voor mezelf, maar liet ik het ook allemaal maar gebeuren. De tweede zwangerschap voelde ik in elke vezel van mijn lijf dat ik het anders wilde. Daardoor ben ik ook op zoek gegaan naar een andere verloskundigenpraktijk en wilde ik mij beter voorbereiden op de bevalling en alle keuzes daaromheen. De tweede zwangerschap voelde ik mij weer erg goed en doordat ik yoga volgde bij Marja , voelde ik mij mentaal erg kalm en sterk. Ik werd minder afgeleid door angsten.
Hoe bereid je je voor op je bevalling ?
In beide zwangerschappen heb ik zwangerschapsyoga gevolgd. De eerste keer bij Yogacentrum de Lotus in Erp en de tweede keer bij Puur voor Mama in Gemert en Boekel. Vooral de tweede keer was ik beter voorbereid op de ademtechnieken en voelde ik mij mentaal ook kalmer en ontspannen, omdat ik wist wat ik kon doen tijdens het opvangen van de weeën. Ik heb bij Marja ook de Relaxed bevallen vanuit regie cursus gevolgd. Toen nog 3 avonden, samen met mijn moeder. Ook dit hielp mij en mijn geboorteteam om te weten wat ik vooral wel wilde. In mijn tweede zwangerschap heb ik mijn controles bij de verloskundige ook gedaan middels Centering Pregnancy-bijeenkomsten. Met andere zwangere vrouwen bespreek je dan allerlei onderwerpen over de zwangerschap, bevallen, de kraamtijd, borst- en flesvoeding en nazorg. Er waren ook drie bijeenkomsten waar een partner mee naartoe mocht en toen is mijn zus mee gegaan. Mijn moeder en mijn zus waren allebei aanwezig bij de geboorte van mijn tweede kindje. Aan het einde van mijn tweede zwangerschap ben ik ook bij een voetreflextherapeut (Jasmijn praktijk, Jose Kollenburg) langsgegaan om de laatste angsten uit mijn lichaam los te laten en te voelen wat nodig was om dit kindje ter wereld te brengen. In de laatste week voor mijn bevalling, toen ik de 40 weken passeerde, heb ik ook contact gezocht met een doula (Doula Enzo, Katja Fröling) om over mijn angsten te praten en mij gesterkt te voelen in mijn keuze thuis te bevallen. De steun die ik voelde vanuit mijn verloskundige, vanuit mijn moeder en zus en vanuit mijn diepste vezels, zorgden ervoor dat ik een hele fijne tweede geboorte heb mogen ervaren. Hands-off op eigen kracht met de verloskundige op de bank, beviel ik in bad en pakte ik zelf mijn dochter met beide handen aan. Zo magisch en zo helend was dat.
Wat heb je gedaan om te herstellen van je bevalling ?
De eerste keer vrij weinig. In de kraamweek had ik wel af en toe een Badedasbadje voor de wond van de ‘knip’ en ik had veel hulp overdag en ’s nachts, waardoor ik wel vaak dutjes kon doen. Vriendinnen hadden voor mij gekookt en ik had weinig visite (corona-tijd). Ik viel in een korte tijd heel snel af, omdat mijn lichaam hard werkte om te herstellen van een heftige bevalling en de borstvoeding vergde veel energie. Ik heb toen te weinig voedzaam gegeten en te weinig gedronken, waardoor ik na 8 weken helemaal opgebrand was.
De tweede keer wilde ik dit ook anders aanpakken. Doordat deze bevalling totaal anders was verlopen, had ik fysiek weinig geleden. De borstvoeding kwam sneller op gang en ik voelde me sneller fit dan de eerste keer. Toch voelde ik dat ik de eerste week zoveel mogelijk in bed wilde blijven. Dat heb ik goed volgehouden. Ik liet mij goed verzorgen en sliep zelf ook als mijn dochter sliep. Er werd voor me gekookt en ik had voor de bevalling ook al meer ‘warme voedzame’ maaltijden ingevroren (de pompoensoep van Wietske Warmerdam is een aanrader) . Ook wilde ik de tweede keer aan het einde van mijn kraamweek een Bengkung buikwikkel. Het ondersteunt je buik en rug, voert afvalstoffen af, bevordert het afvloeien van bloed en zorgt ervoor dat je baarmoeder sneller terugkeert naar zijn oorspronkelijke omvang en plaats. Bij deze sessie hoort ook een moxabehandeling en buikmassage. Katja (de doula) voelde ook dat reiki kon helpen, dus gaf ze mij ook een hoofdreikibehandeling en daar kwamen best wat emoties los, maar kon ik mij ook volledig ontspannen. Het was zo fijn om te mogen meemaken. Ik kan het iedereen aanraden.
Wat zou je zeggen tegen aanstaande moeders die nog gaan bevallen ? Heb je een tip om hen vertrouwen te geven ?
Volg de yogalessen bij Puur voor mama. Ze zorgen er echt voor dat je je goed kunt ontspannen en dat je weet hoe je kunt ademen tijdens je bevalling. Als je meer wilt weten over bevallen en hoe je jouw keuzes goed wilt maken, dan raad ik je zeker ook een cursus aan en ook dan ben je bij Marja aan het juiste adres. Relaxed bevallen vanuit regie, wie wil dat nou niet? Mij heeft het echt geholpen om te mogen voelen wat ik WEL wil, in plaats van mij alleen te richten op wat ik NIET wilde. Ook hielp centering pregnancy mij, doordat je je niet alleen voelt. Je hebt een soort sisterhood opgebouwd en kunt ook nog met elkaar sparren over tips en ervaringen. Ik heb nu nog contact met de moeders en onze kindjes worden nu alweer 1 jaar. Zo leuk om onderdeel te mogen zijn van die ‘tribe’. Ze zeggen weleens: “It takes a village to raise a child”. Creëer je eigen village om je heen. Zorg voor een goed geboorteteam die precies weten wat jij WEL wil. Ga er niet vanuit dat het vanzelfsprekend is wat jij wil en bereid je goed voor op mogelijke andere scenario’s, maar focus je op jouw geboortewensen. Ook fijn om je village te hebben in het eerste levensjaar, omdat je soms echt even niet meer weet wat je moet doen en het dan fijn is dat je steun hebt van een supportteam. Spreek ook uit wat je verwacht van hen in dat eerste levensjaar. Welke hulp vind je fijn of juist niet? Ga er niet vanuit dat dit vanzelfsprekend is.
Je bent bewust alleenstaand moeder van een zoon en dochter en je werkt in het onderwijs. Hoe gaaf is dat?! Hoe combineer je dit met elkaar? Hoe vind je balans?
Ja, dat klopt. Die eerste levensjaren zijn de welbekende tropenjaren en zo kijk ik er ook echt naar. Ze zijn nog zo afhankelijk van mij en ik wil er het liefste zo veel mogelijk voor ze zijn. Daarom zet ik mijn ouderschapsverlof ook goed en lang in. Ik werk drie dagen en dat is prima te combineren. De werkdruk in het onderwijs ligt erg hoog en het is vrij normaal om overuren te maken. Ik heb met mijn leidinggevende strakke afspraken gemaakt over mijn mogelijkheden en heb mijn grenzen goed aangegeven en daar is alle begrip voor. Ik denk dat je als werkende moeder daar echt over in gesprek moet gaan, want er is wel wat veranderd in je leven. Ik zeg weleens dat je moet werken alsof je geen moeder bent en je moet moeder zijn alsof je niet werkt. Dat kan niet en daarin zul je voor jezelf de balans moeten vinden. Voor mij helpt het dus als ik daarover in gesprek ga met mijn therapeut. Zij helpt mij inzichtelijk te maken wat ik diep vanbinnen verlang en hoe ik mijn leven zo kan inrichten dat ik hiernaar handel en dat ook zo mag voelen. Dat laatste is namelijk best lastig, omdat we vaak op de automatische piloot ‘standje overleven’ staan. Alle ballen in de lucht houden, is echt pittig. Voor elke moeder, niet alleen voor een bewust alleenstaande moeder. Een goed netwerk van opvang, grootouders, oppas is heel belangrijk. Plan ook uitjes en tijd voor jezelf, zonder de kinderen. Zorg goed voor jezelf, dus ga lekker sporten en kook een gezonde maaltijd. Het klinkt vrij cliché allemaal, maar het zorgt echt voor meer energie en dat ik een leukere mama mag zijn.
Comments